De duizend munten liggen ‘uitgestrooid’ in groepjes of clusters. Elk groepje munten ‘vertelt’ een stukje van de geschiedenis van de plek waar ze liggen. Zo vormt elke cluster een beeldverhaal over een (verdwenen of nog bestaand) monument, een belangrijke functie van een straat of plein (vroeger en nu), een markante persoonlijkheid of gebeurtenis, enzovoort.
De oriëntatie van de munten is overigens niet willekeurig: ze liggen in de kijkrichting van de plek waarover de munten iets vertellen.